يک فيلم عجيب کانادايی ديدم به عنوان نوزده ماه. ظاهرا دانشمندان امور عشقی همگی بر این اعتقادند که عمر مفيد يک رابطه عشقی-شهوانی نوزده ماه هست و بعد از نوزده ماه بارقه عشق و شهوت خاموش ميشه. خلاصه يک عدد زوج خل مشنگ کانادايی تصميم می گيرند که سر نوزده ماه از هم جدا شوند و يک گروه مستند ساز هم روزهای آخر این رابطه را فيلم می کنند. کل فيلم می خواهد آدم هایی را که قوانين کلی راجع به عشق و شهوت صادر میکنند را به مسخره بگيرد. برای من که آموزنده بود. من از اون دسته احمق هايی هستم که مدام در حال صدور قوانين کلی در مورد روابط عشقی-احساسی-شهوانی هستند. نکته آموزنده این بود که اینقدر مزخرف نباف و زندگی ات را بکن که باعث دردسر همه هستی! این را به خودم گفتم