مقاله ای برای احمدی نژاد: اگر آمریکا نبود، دلت برایش تنگ می شد؟
داشتم مقاله آقای مندلبوم را می خواندم و از وطن پرستی نارسیستیک این پروفسور روابط بین الملل دانشگاه جان هاپکینز لذت می بردم که یاد چوب دو سر طلا بودن خودم افتادم. از یک طرف باید دلم به حال مردم ایران بسوزد و نگران سیاست های در طولانی مدت مخرب هسته ای ایران باشم، و از طرفی باید به عنوان یک آمریکایی/ایرانی منتفد هیپوکراسی آمریکا و اروپا در مورد مساله انرژی در ایران باشم. از یک طرف فحش مان می دهند که حزب الله ای هستیم، از طرفی هم ضد اسلام و انقلاب. ولی این مقاله مندلبوم شاهکار است. پیشنهاد می کنم ابوذری کسی که با احمدی نژاد و بر و بچه ها در ارتباط است این مقاله را بدهند دست آقایان که ایشان هم مطالعه کنند. شاید دری به تخته خورد و بعد از خواندن این مقاله آقایان عاشق چشم و آبروی آمریکا شدند.
آقای مندلبوم معتقد است که امریکا نقش دولت جهان را بسیار فداکارانه بازی می کند. این بیچاره دولت جهان، هروز از جیب خودش برای مردم در سرتاسر این کره خاکی بدون هیچ چشم داشتی هزینه می پردازد و جهانیان هم به جای تشکر دو قورت و نیم شان باقی است. در این مقاله عذر آورانه ( آپولوجیستک: خدا اجداد داریوش آشوری را بیامرزاد)، مندلبوم سعی مکند وجدان خود و دوستان را راحت کند که آمریکا پیشوایی است مهربان، امپراتوری صلح دوست که برعکس امپراتور های باستانی به کشوری تعرض نکرده است. البته ایشان از سومالی، بوسنی، کوسوو، هایتی، افغانستان، و عراق به عنوان استثناُ هایی بی اهمیت یاد می کنند که حمله نظامی به آنها به غیر از عراق نفع اقتصادی خاصی برای آمریکا نداشته است
لیست فداکاری های آمریکا برای دنیا طولانی است و من وقت ترجمه آنها را ندارم. ولی بطور کلی :
آمریکا در جهان نظم نگاه می دارد. مثال مهم هم حضور ارتش آمریکا در اروپای شرقی(عراق را هم که اصلا نام نمی برد، شوخی اش گرفته فکر کنم!)
مواظب است که کشور های "رذل " مانند ایران و عراق به سلاح های هسته ای دست پیدا نکنند. (اه...پس کره شمالی از رذلی در آمد؟) و در سال کلی پول خرج تحقیقات جدی اش برای یافتن این کشور های رذل و پست می کند.
و بی شوخی این روز ها بیچاره آمریکا بانک مرکزی جهان شده است و به همه کشور ها (غیر از رذل ها البته) وام های گل و بلبل می دهد
غیر از تمام تعریف های نانازی طنازی از گنده لات (از وقتی به خودم گفتند، عاشق این واژه شدم) عالم بشریت، آمریکای جهاندار، مندلبوم، ضمن آنکه متذکر می شود که آمریکا اوضاعش در عراق هم اکنون درام است؛ به همه جهانیان (چشمک: احمدی نژاد) هشدار می دهد که حواستان جمع باشد که این پیشوای مهربان بعد از جریان عراق دیگر منتظر نمی ماند که شما موی دماغش شوید تا حالتان را بگیرد. اگر حتی ذره ای هم احتمال دهد که قرار است در آینده موی دماغ دنیا شوید، حسابتان را خواهد رسید.
با زبان خود آقا مندلبوم:
One policy innovation of the current Bush administration that gives other countries pause is the doctrine of preventive war. According to this doctrine, the United States reserves the right to attack a country not in response to an actual act of aggression, or because it is unmistakably on the verge of aggression, but rather in anticipation of an assault at some point in the future. The United States implemented the doctrine in 2003 with the invasion of Iraq.
در ضمن آقای مندلبوم به بعضی از دولت های خاورمیانه (چشمک: احمدی نژاد) هم توضیح می دهد که آمریکا خر نیست و متوجه است که شما بخاطر گند هایی که خودتان در سیاست های بومی تان بالا آورده اید، دارید فیل ضد آمریکایی در کشورتان هوا می کنید که مردم را از قصور خودتان منحرف کنید.
بعد از این مزخرف مقاله آمریکایی نارسیسیتیک، یادتان نرود که مقاله توپ فرید ذکریا را در نویورک تایمز بخوانید.