جنبش گله ای زنانه در حمايت از طرحی برای رفراندوم
کدوم طرح؟ آهان اون طرح که آق رضا نيم پهلوی هی رفراندوم رفراندوم ميکرد؟ يا اونکه وب سايتش يک شيش داره با يک مشت صفر جلوش؟ کلا منظورتون هم پرسی به معنی رأی گيری هست؟
برای نوشين احمدی خراسانی کلی احترام قائلم ولی اگر ميخواهيد يک مقاله چرت بخوانيد متن سخنرانی نوشين خانم را در سخنرانی روز زن در دانشگاه پلی تکنيک مطالعه بفرماييد. نوشين خانم سعی کرده اند که جنبش زنان ایران از زمان مشروطه را به جنگ احتمالی ایران-آمريکا و طرح رفراندوم ربط دهند. حالا معلوم نيست منظور کدوم طرح رفراندوم است و يا که گفتمان رفراندم مد نظر است. من که هنوز بدنبال شققيه و ...ام
نوشين خانم اصولا و کلا حرف حساب تمام دوستان طراح رفراندوم را تکرار ميکنند: جنبش اصلاحات به جايی نرسيد و تنها راه نجات تغيير قانون اساسی است که این هم فقط با همه پرسی برای رفراندوم امکان پذير هست. حالا چرا زنان بصورت گله ای بايد از این طرح حمايت کنند؟ خوب هرچی زنان ميکشند از این چند تا قانون مزخرف در قانون اساسی مزخرف تر جمهوری اسلامی است. پس به نفع زنان است که از طرح رفراندم حمايت کنند. البته و صد البته زنان با این حمايت خود باعث تغييرات اساسی در ایران ميشوند و آمريکا هم که ميبيند مردم در ایران چقدردمکراتيک همه پرسی ميکند ديگر به ایران حمله نميکند. يک وقت خدای نکرده فکر نکنيد که آمريکا با تسلیحات هسته ای ایران مشکل دارد، خير! مشکل آمريکا با ایران مساله حقوق زنان است. آخر آمريکا يکی از پيشروان حمايت از حقوق زنان جهان است و تمام سياست های خارجی خود را هم به مبنای این هدف مهم خود طرح و تنظيم ميکند.
نوشين خانم جون
آخر بدون خشونت يا که دخالت خارجی طرح شما چگونه قابل اجراست؟ ايا این طرح شما طرحی تدريجيست که اگر هست فرق آن با اصلاحات چيست؟
اگر جنبش اصلاحات با شکست روبرو شد، دلايلش چيست؟ من هنوز هم معنی حرف اصلاحات تمام شد را نمي فهمم. يعنی شما بعد از آنکه قانون اساسی را تغيير داديد دیگر رسالتی نخواهيد داشت. اصلاحات هزينه دارد. هزينه که زنان کشورهای ديگر برای پيشرفت زنان و مشارکت آنها در حوزه های مختلف جامعه پرداخته اند قابل مقايسه با ایران نيست. در طی همين اصلاحات بقولی شکست خورده اگر خوب دقت کنيد اکثر دوستان فمينيست در حوزه نقد اجتماعی است که فعاليت ميکنند. گويا فعالان حقوق زن در ایران حاضر به پرداخت هزينه های مربوط به نقد سياسی نيستند. توجه داشته باشید که مساله حقوق زنان در ایران ابعاد سیاسی بسیار دارد. مردان اصلاحات بسيار شجاع تر از زنان اصلاحات عمل کردند. اگر هم نقد سياسی تندی بوده از جانب فمينيست های اسلامی بوده نه سکولار ها. بی دليل نيست که مشکل جمهوری اسلامی با روشنفکران دينی به مراتب بيشتر از روشنفکرن سکولار هست. برای همين هم هست که مساله حقوق زن در ایران در چند سال اخير در حال در جا زدن است. جنبش زنان در ایران حاضر به پرداخت هزينه نيست، آنگاه به فکر راه حل های غير عملی چون تغيير قانون اساسی ميافتد
حقوق زنان را هم که بچسبيم، ميدانيم که هيچ قانون اساسی نميتواند ضمانت اجرايی داشته باشد. قانون حمايت از خانواده هم که این خانم افخمی کلی زحمتش را در دوران پهلوی کشيده بود، هيچ ضمانت اجرايی نداشت. آگر بخواهيم عدالت را رعايت کنيم، جمهوری اسلامی ناخواسته به جنبش زنان در ایران کمکی کرد که قانون حمايت از خانواده نمي توانست خوابش را ببيند. حجاب اجباری زمينه مشارکت زنان از هر قشری را در ایران فراهم کرد. این مشارکت با حضور این زنان در سطوح مختلف جامعه- دانشگاه ها و مؤسسات تحقيقاتی بود. نتيجه آنکه امروز ما شاهد زنانی چون خانم کولايی هستيم که بسيار مصمم تر از فرح پهلوی دنبال حق و حقوق خويشند. باز هم در مورد ضمانت اجرايی بايد بگوييم که کشور هايی چون عراق و ترکييه در خاورميانه قوانين سکولار دارند که از حقوق زنان حمايت ميکنند، اما هنوز در ترکييه ما شاهد قتل های ناموسی ناشی از نظام مرد سالارانه حاکم بر جامعه هستيم. در عراق هم مردم ترجیح ميدهند از قوانين آيت الّله سيستانی پيروی کنند و توجه داشته باشيد که این یک انتخاب و اختیار است. در همين آمريکا خودمان هم که خانم خراسانی شما واقف هستيند که زنان چقدر دچار مشکلات هستند. این مشکلات زنان را قانون اساسی ایجاد نکرده، کمکی هم به رفع مشکلات مربوط به حقوق زن در آمريکا نميکند
من نيمدانم هدف خانم خراسانی از این سخنرانی چيست. این سخنرانی آرمانگرايانه آسمان به ريسمون بافتنانه شايد نوعی هيجان سياسی ایجاد کند ولی از واقعيت هايی که جنبش زنان با آن روبروست بسيار فاصله دارد. بهتر است من هم زياد آسمان ريسمون نبافم
کدوم طرح؟ آهان اون طرح که آق رضا نيم پهلوی هی رفراندوم رفراندوم ميکرد؟ يا اونکه وب سايتش يک شيش داره با يک مشت صفر جلوش؟ کلا منظورتون هم پرسی به معنی رأی گيری هست؟
برای نوشين احمدی خراسانی کلی احترام قائلم ولی اگر ميخواهيد يک مقاله چرت بخوانيد متن سخنرانی نوشين خانم را در سخنرانی روز زن در دانشگاه پلی تکنيک مطالعه بفرماييد. نوشين خانم سعی کرده اند که جنبش زنان ایران از زمان مشروطه را به جنگ احتمالی ایران-آمريکا و طرح رفراندوم ربط دهند. حالا معلوم نيست منظور کدوم طرح رفراندوم است و يا که گفتمان رفراندم مد نظر است. من که هنوز بدنبال شققيه و ...ام
نوشين خانم اصولا و کلا حرف حساب تمام دوستان طراح رفراندوم را تکرار ميکنند: جنبش اصلاحات به جايی نرسيد و تنها راه نجات تغيير قانون اساسی است که این هم فقط با همه پرسی برای رفراندوم امکان پذير هست. حالا چرا زنان بصورت گله ای بايد از این طرح حمايت کنند؟ خوب هرچی زنان ميکشند از این چند تا قانون مزخرف در قانون اساسی مزخرف تر جمهوری اسلامی است. پس به نفع زنان است که از طرح رفراندم حمايت کنند. البته و صد البته زنان با این حمايت خود باعث تغييرات اساسی در ایران ميشوند و آمريکا هم که ميبيند مردم در ایران چقدردمکراتيک همه پرسی ميکند ديگر به ایران حمله نميکند. يک وقت خدای نکرده فکر نکنيد که آمريکا با تسلیحات هسته ای ایران مشکل دارد، خير! مشکل آمريکا با ایران مساله حقوق زنان است. آخر آمريکا يکی از پيشروان حمايت از حقوق زنان جهان است و تمام سياست های خارجی خود را هم به مبنای این هدف مهم خود طرح و تنظيم ميکند.
نوشين خانم جون
آخر بدون خشونت يا که دخالت خارجی طرح شما چگونه قابل اجراست؟ ايا این طرح شما طرحی تدريجيست که اگر هست فرق آن با اصلاحات چيست؟
اگر جنبش اصلاحات با شکست روبرو شد، دلايلش چيست؟ من هنوز هم معنی حرف اصلاحات تمام شد را نمي فهمم. يعنی شما بعد از آنکه قانون اساسی را تغيير داديد دیگر رسالتی نخواهيد داشت. اصلاحات هزينه دارد. هزينه که زنان کشورهای ديگر برای پيشرفت زنان و مشارکت آنها در حوزه های مختلف جامعه پرداخته اند قابل مقايسه با ایران نيست. در طی همين اصلاحات بقولی شکست خورده اگر خوب دقت کنيد اکثر دوستان فمينيست در حوزه نقد اجتماعی است که فعاليت ميکنند. گويا فعالان حقوق زن در ایران حاضر به پرداخت هزينه های مربوط به نقد سياسی نيستند. توجه داشته باشید که مساله حقوق زنان در ایران ابعاد سیاسی بسیار دارد. مردان اصلاحات بسيار شجاع تر از زنان اصلاحات عمل کردند. اگر هم نقد سياسی تندی بوده از جانب فمينيست های اسلامی بوده نه سکولار ها. بی دليل نيست که مشکل جمهوری اسلامی با روشنفکران دينی به مراتب بيشتر از روشنفکرن سکولار هست. برای همين هم هست که مساله حقوق زن در ایران در چند سال اخير در حال در جا زدن است. جنبش زنان در ایران حاضر به پرداخت هزينه نيست، آنگاه به فکر راه حل های غير عملی چون تغيير قانون اساسی ميافتد
حقوق زنان را هم که بچسبيم، ميدانيم که هيچ قانون اساسی نميتواند ضمانت اجرايی داشته باشد. قانون حمايت از خانواده هم که این خانم افخمی کلی زحمتش را در دوران پهلوی کشيده بود، هيچ ضمانت اجرايی نداشت. آگر بخواهيم عدالت را رعايت کنيم، جمهوری اسلامی ناخواسته به جنبش زنان در ایران کمکی کرد که قانون حمايت از خانواده نمي توانست خوابش را ببيند. حجاب اجباری زمينه مشارکت زنان از هر قشری را در ایران فراهم کرد. این مشارکت با حضور این زنان در سطوح مختلف جامعه- دانشگاه ها و مؤسسات تحقيقاتی بود. نتيجه آنکه امروز ما شاهد زنانی چون خانم کولايی هستيم که بسيار مصمم تر از فرح پهلوی دنبال حق و حقوق خويشند. باز هم در مورد ضمانت اجرايی بايد بگوييم که کشور هايی چون عراق و ترکييه در خاورميانه قوانين سکولار دارند که از حقوق زنان حمايت ميکنند، اما هنوز در ترکييه ما شاهد قتل های ناموسی ناشی از نظام مرد سالارانه حاکم بر جامعه هستيم. در عراق هم مردم ترجیح ميدهند از قوانين آيت الّله سيستانی پيروی کنند و توجه داشته باشيد که این یک انتخاب و اختیار است. در همين آمريکا خودمان هم که خانم خراسانی شما واقف هستيند که زنان چقدر دچار مشکلات هستند. این مشکلات زنان را قانون اساسی ایجاد نکرده، کمکی هم به رفع مشکلات مربوط به حقوق زن در آمريکا نميکند
من نيمدانم هدف خانم خراسانی از این سخنرانی چيست. این سخنرانی آرمانگرايانه آسمان به ريسمون بافتنانه شايد نوعی هيجان سياسی ایجاد کند ولی از واقعيت هايی که جنبش زنان با آن روبروست بسيار فاصله دارد. بهتر است من هم زياد آسمان ريسمون نبافم
