هجرت خدا
استادم-دکتر توکلی- خيال داشت که يک مقاله بنوييسد با عنوان "هجرت خدا." فکر ميکنم ميخواست در این مقاله سکولار شدن خانواده های ایرانی در حريم خصوصی خانه هاشان را بررسی کند. حرف حسابش در این مايه ها بود که چون در سطح جامعه و در حوزه عمومی مردم بايد از قوانين حکومت اسلامی پيروی کنند و اگر نکنند بايد پی آمد ها و هزينه اعمال منافی الاسلام خود را بپردازند-مردم این اعمال منافی الاسلام چون عرق خوری، مجالس لهو و لعب، رقص، موسيقی، پسر بازی، دختر بازی، ، غيره را به حريم خانه های خود منتقل کرده اند. به نوعی در حريم خانه های خود خدا را هجرت داده اند- سنت را با مدرنيسم و دين را با سکولاريسم معاوضه کرده اند
الان چهار سالی است که ایران نرفتم و دلم هم خيلی تنگ شده. هفته پيش به لطف بابا-مامان افرا سری کامل سريال پاورچين -"برره" به دستمان رسيد. برای من از همه جالب تر آگهی های تبليغاتی قبل از شروع سريال بود. هجرت خدا از صدا و سيمای جمهوری اسلامی ایران ميشد به وضوح در این سريال و آگهی های تبليغاتی آن ديد. آگهی بانک ملی که خيلی هم جالب بود از نمای ساختمان قديمی بانک ملی که سر درش دو شير درنده دارد (مامانم گفت که اسم این ساختمان اداره پس انداز هست و در خیابان فردوسی میباشد) شروع میشد. اولين شات دوربين کله مبارکه فروهرهست که بر سر در این ساختمان هک شده. بعد از فروهر دوربين به روی سر يکی از شيرهای شاهنشاهی ميرود و آخر هم وارد ساختمان ميشود. نکته جالب توجه این است که نام ميهن ، ایران چند بار تکرار ميشود ولی هرگز این دو نام با اسلام همراه نميشوند. تبليغ بانک کشاورزی هم که انگار کارگردانش قدری کمونيست کارگری است اصلا بکل اسلامی بودن ميهن عزيزمان را فراموش ميکند. يادم مي آید آن سالها که من در ایران زندگی ميکردم ایران اسلامی، ميهن اسلامی، و امت اسلام نقل نبات برنامه های صدا و سيما بود. انگار هويت ایران يک هويت اسلامی بود و نميشد هويت ديگری داشته باشد. بازيگران سريان طنز پاورچين هم که ماشا الله نماز نميخوانند، روزه نميگيرند، نذر و نياز نميکنند، و صدای اذان هم از رادييو شان نمياد. اگر به خاطر حجاب بازيگران زن نبود اصلا نميشد تصور کرد که این سريال توسط ارگان تبليغاتی حکومت جمهوری اسلامی ایران ساخته شده
امروز هم به لطف اميد معماريان ملتفت شدم که شعار انتخاباتی آقای کروبی "ای ایران ای مرز پر گهر" است. جل الخالق مگر این شعر آقا حسين گل گلاب منفور نبود؟ وقتی گلنوش خالقی "سرود ای ایران" را برای ارکستر صدا و سيما تنظيم کرد و کاوه دييلم هم آنرا خواند و در سطح عمومی توسط انتشارات سروش در سی دی به نام "می ناب" پخش شد باز هم صدا و سيما هرگز "ای ایران" را پخش نکرد. توجه داشته باشيد که کل امتياز این اثر متعلق به صدا و سيما بود و هر روز و هر شب تمام ترانه های خالقی را پخش ميکردند به جز "ای ایران". در خارج از ایران هم که این سرود را مردم به جای "سر زد از افق" ميخوانند. این همه روده درازی برای اینکه ميخواهم بگوييم که آقای کروبی و روحانيون مبارز عزيز کاملا بر بار سياسی این ترانه واقفند و خيلی جالب است که این شعار وطن پرستانه غير اسلامی را بر گزيده اند. به نظر می رسد که چه در حريم خصوصی و چه در محافل عمومی و حکومتی- اگر خدا بخواهد- خدا اصولا در حال هجرت از ميهن عزيز اسلامی مان است
