من از فيلم های که توشون هواپيما هليکوپتر و يا بوکس باشه اصلا خوشم نمياد. وقتی قرار شد که بريم هوانورد رو ببينيم يکمی عزا گرفتم...ولی از بخت خوبم دير رسيديم و مجبور شديم بريم فيلم به پهلو رو ببينييم. بقييه اساتيد گفتند که چقدر فيلم خوبی هست من ديگه بيش از اونها ادای مجله فيلم رو در نميارم. در چند صحنه ای از فيلم اتومبيلی بر روی جاده فرعی خاکی ای حرکت ميکرد. من کل فيلم داشتم فکر ميکردم که چقدر دلم برای صدای لاستيک ماشين روی جاده خاکی های نمناک شمال تنگ شده. تازه اگه از اون تابستون شرجی ها باشه، ميشه رطوبت هوا رو زير نور چراق جلوی ماشين ديد. بوی شاليزارم که نگو....جون به جونم کنند يک رشتی ناستالژيکم