من به عنوان يک تُرکِ رَشتیِ آمريکايی با آهنگ های آشورپور بزرگ شده ام. در مهمانی ها مان آنها را بار ها و بارها خوانده ايم. عمو پيروز ام بارها ما را با اين ترانه ها رقصانده، خندانده و، گريانده است. بابویِ عزيزم، وقتی از روی پُل غازيان رد می شدیم اگر دل خوش داشت زير لب با صدای بسيار بدش می خواند "دَمبکا زنم دَمبکا صدا نزنه مرا...." که در اينجا مادر بزرگ ام به او می گفت: " اَدَ بيلميرَن، اوخوما!" الان هرچی ميگردم پيدا نمی کنم اين ترانه مورد علاقه بابو را. اما يادم است که درش دَمبکا داشت و مرداب غازيان!

ترانه مورد علاقه من اما هميشه خروس خوان بود! از اينجا دانلودش کنيد. قابل توجه سفره ماهی که چند روز پيش از جينگه جينگه جان خوشش آمده بود.

خدا بيامرزاد آشور پور را که در خاطر جمعی همه ما رشتی های جهانی شده باقی خواهد ماند.
---------
وای يکی دو تا نيستن من همه اين آهنگ ها رو دوست دارم. اين هم تقديم به سيمای جانایِ ما!