ببينيد مردم،
به مناسبت اينکه شما کم کس شعر نمی گويید، بنده از اين به بعد هفته ای يک کلام نغز را به عنوان کس شعر هفته انتخاب می کنم. فقط بدانيد و آگاه باشيد که بانی اين نهضت اين پست نيک آهنگ و اين کس شعری است که گفته است:
به مناسبت اينکه شما کم کس شعر نمی گويید، بنده از اين به بعد هفته ای يک کلام نغز را به عنوان کس شعر هفته انتخاب می کنم. فقط بدانيد و آگاه باشيد که بانی اين نهضت اين پست نيک آهنگ و اين کس شعری است که گفته است:
۴۵ سال پیش در چنین روزی، مارتین لوتر کینگ، یکی از رهبران سیاه‌پوست آمریکا جلوی صدها هزار سیاه‌پوست سخنرانی معروفش را تقدیم آیندگان کرد.
نمی‌خواهم یک‌جانبه بگویم که نامزدی اوباما، بخشی از این رویا است، شاید فراتر از انتظار آن روز دکتر کینگ باشد. [...] اما اینکه امروز یک سیاه‌پوست به نقطه‌ای رسیده که دیگر سیاهان احساس می‌کنند دارند روی ابرها راه می‌روند و رویای مارتین لوتر کینگ را تجربه می‌کنند...
لطفاً دوستان سياه پوست خودتان، محققين، دانشگاهيان، مخصوصا کسانی که تخصص شان تاريخ سياه پوستان آمريکا، جنبش های مدنی و مطالعات ساب آلترن (مستضعفين؟) است را از اين کلام نغز بی نصيب نگذاريد. حتماً به آنها ذکر کنيد که اين آدم يک نخبه ايرانی-کانادايی است:
Forty Five years ago, on this day and in front of hundreds of thousands of Black [not a single white] people, Martin Luther King, one of the black leaders of America offered his famous speech for the future generations to come. I do not want to take sides and say Obama's nomination is a moiety of this dream, this nomination is perhaps beyond Dr. King's expectations at the time. [...] Today "a black" [emphasis added] has reached a point where other blacks feel they are walking on clouds and experiencing Martin Luther King's dream...
در يک رويا من نيک آهنگ را می بينم که به به عنوان یک سفیدپوست نخبه ایرانی-کانادایی همين مزخرف را به زنی سياه پوست در هارلم می گويد و او با عصبانيت کيف اش را بر می دارد و تا می خورد بر کله پوک نيک آهنگ می زند!
