این پندار واقعا موجود عجيبی هست. خيلی خوشحالم که پل ارتباطی ای به این خوش سليقه گی به يک مشت فضا هایی که اصلا حال و حوصله پرسه زدن در آنها را ندارم در وبلاگستان وجود دارد. خوشحالم دوباره بيشتر می نويسه. دو مطلب اخيرش درباره آهنگ جام جهانی و تام و جری-موش کثيف رو از دست نديد.
پندار وسوسه ام کرد که در کليپ های بياتو پرسه ای بزنم. از خوبی روزگار کليپ این آقا تريپ انصار حزب الّله رو پيدا کردم که من موندم آدم چه جوری می تونه این آهنگ به این دامبول و ديمبولی رو بخونه ولی نه صورتش نه بدنش يک نمه هم تکون نخورن...(آخی، ولی خيلی تپلی با کارکتره ها)
يکی هم این آقا جوات نيما رو پيدا کردم که با وجود اینکه باقی کليپ هاش همه افتضاح بودن این عشق اينترنتيش، ترانه اش با نمک بود و خوب موضوعيت وبلاگستانی هم داره. از سفره ابالفضل به بعد که به خاطر پخش آهنگ های عربی/جوادی لقب الدی جی الجوات را گرفته ام، کم کم دارم باور می کنم که استعداد دارم.
