علیه زوال

فوتو از آقام هانتر اس. تامپسون

نقد ادبی/اديتی عيال بنده به يک از مقالات اميد معماريان را از دست مدهيد. مخصوصاً کاش خود اميد هم بخواند.
راستش من چند وقت هست هر مقاله ای از اميد در روز می خوانم (يا هر مقاله ای با اسم مستعار در روز که حدس می زنم اميد باشد) از تفريحات سالم ام این است که يک جمله اش را برای ملت می خوانم که ببينيند می فهمند جريان چيست!! حال اینکه در روز بنده فقط مقاله های اميد و خانم کار را می خوانم. هر دو از این لحاظ به هم شبيه اند که مقاله ژورناليستی را زيادی دراماتايز (نمايشی و تخيلی و شلوغ بازی و...) می کنند و ایقدر قيد و صفت برای این کار در مقاله می چپانانند که يک حرفی را که می شود در دو پاراگراف زد در هزار لغت بگويند. این هم به نظر من اشکال اساسی اديتوريال روز است که از سر و ته این مقاله ها نمی زند. حالا این شما و این نقد آقا عيال ما:

در نوشته پیشین این وبلاگ نوشتیم که نویسندگان و گردانندگان روزآنلاین تقلبی و دروغین و تجسم «میانمایگی» هستند. ادعا کردیم نویسندگان روزآنلاین، امثال بهنود، نبوی، معماریان و همقطارانشان، مشتی نویسنده بی استعداد و تقلبی هستند که در تمام مدت انتشار این روزنامه از انتشار یک مقاله که بودن و نبودن اش فرقی به حال فرهنگ ما داشته باشد عاجز بوده اند. این بار میخواهیم با نگاهی به نوشته اخیرامید معماریان، یکی از نویسندگان روزآنلاین، درباره بیانیه اخیر جنبش زنان در ملاحظه فوق دقیقتر شویم. نیازی به یادآوری نیست که ما از بیانیه جنبش به تاکید حمایت میکنیم و نوشته حاضر نه متوجه نویسندگان یا امضا کنندگان بیانیه بلکه فقط و فقط متوجه نوشته امید معماریان درباره آن است.

ادامه