ما که این ور آب نشسته ایم و جز شعار کاری نمی کنم. غر می زدم که بابا این الويت های قوانين زن ستيز ایران چرا به قول کاوه اینقدر خرده بورژا است! غر می زدم که اینها همه اش رفورم در چارچوب قانون اساسی است و دغدغه های "خانم کاری". پنداری همه مشکلات شوهر داری را اول بايد در قانون حل کرد. بعد خودم فکر کردم ديدم دارم ناجور غر مزخرف می زنم و يادم رفته که الويت ها در ایران هميشه فرق دارد. خدا عمرشان بدهد کسانی که می روند و شرکت می کنند در این تجمع.
قانون در هيچ جای این کره خاکی برای زن و مرد برابر نيست. چه در متون پر طمطراق قانون اساسی کشور ها و چه در اجرای آن قوانين. زنان هم البته در طول تاريخ بيکار ننشسته اند که قانون برايشان تعين و تکليف کند. نگاهی به مادران مان بياندازيم می بينيم که هر کدام تا آنجا که توانسته اند با همين قوانين که شما چند روز ديگر بر ضد آنها تجمع خواهيد کرد جنگيده اند.
تک همسری اش را هم که سيما دارد روی آن بحث می کند. من هم مخالف چند همسری نيستم. به شرطی اینکه بنده هم به عنوان يک زن حق انتخاب چند همسر را داشته باشم. ولی خوب شعار هفته پراگماتيسم است وعرف نيست زنان چند همسر بر گزينند- که البته مفصل در مورد تخلف های زنان در این زمينه بايد بنويسم.
در ضمن زنستان سايتش باز نمی شود ولی اگر روی لوگو کليک کنيد به وبلاگ فرناز می رويد برای اطلاعات بيشتر.
